Όταν έκλαψε ο Donald (ο Duck, ντε!)

Ο Barks βάζει τις τελευταίες πινελίες στον πίνακα Sailing in the Spanish Maιn

Ήταν 25 Αυγούστου 2000, πριν από 10 ακριβώς χρόνια (κι όμως φαίνεται σαν χτες!), που ένας μεγάλος έφυγε. Κι όταν λέμε «μεγάλος», πρόκειται για κυριολεξία! 99 ετών, ο Carl Barks έφυγε από τη ζωή· τεράστια ειρωνεία: πέθανε από λευχαιμία στα 99 του…

Carl Barks, γνωστός κι ως «ο καλός σχεδιαστής» ή «ο παπιάνθρωπος». Αυτός που ούτε λίγο, ούτε πολύ σήκωσε στην πλάτη του ένα ολόκληρο… ορνιθοτροφείο και μάλιστα το… αυγάτισε: παρέλαβε μια μικρή οικογένεια παπιών και δημιούργησε ένα ολόκληρο σύμπαν. Στον Donald Duck (ο οποίος οφείλει μέγα μέρος της εξέλιξης του χαρακτήρα του στον Barks) και τα ανίψια του, προστέθηκαν σταδιακά πλήθος ηρώων: ο άσπονδος κι εξοργιστικά τυχερός ξάδερφος Γκαστόνε, ο εφευρέτης Κύρος Γρανάζης, ο ζάμπλουτος θείος Scrooge McDuck (ίσως η σημαντικότερη δημιουργία του Barks) και οι συν αυτώ αντίπαλοι, Μουργόλυκοι, Χρυσοκούκης, Magica de Spell, η λέσχη των Μικρών Εξερευνητών… Ένα έργο που μιλάει από μόνο του, με τον πλούτο του, την ευρύτητα της θεματολογίας, την σαφήνεια του σεναρίου και την (υποδειγματική) λακωνικότητα της σχεδιαστικής γραμμής, με την επιρροή, τέλος, που είχε στην διεθνή παραγωγή παπιο-ιστοριών του Disney. Οι ιταλοί συνάδελφοι του ανεγνώρισαν αμέσως τις δυνατότητες όλων αυτών των νέων ηρώων και τους εκμεταλλεύτηκαν· ο Don Rosa έστησε το μνημειώδες «Βίος και πολιτεία του Scrooge McDuck» αποκλειστικά σε αναφορές του ίδιου του δημιουργού του ήρωα.

Η πορεία του, γνωστή: γεννηθείς στα 1901, από νωρίς με ένα μολύβι στο χέρι, γρήγορα κατέληξε στα Studio Disney όπου ασχολήθηκε εντατικά με το storyboarding κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους με ήρωα τον Donald Duck. Στα μέσα της δεκαετίας του ’40, όταν το παπί περνάει πια οριστικά και στο χαρτί, ο Barks στρώνεται στη δουλειά και το εξελίσσει, προσθέτοντας νέες διαστάσεις στον κόσμο του, μέσα του και γύρω του. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία: δημιουργεί όλους τους παραπάνω χαρακτήρες μέχρι τα 1966, οπότε βγαίνει στην σύνταξη. Παραμένει πάντως ενεργός, ζωγραφίζοντας ελαιογραφίες με τα παπιά του και γράφοντας πότε-πότε κανένα σενάριο.

Διακριτικός άνθρωπος, συντηρητικός και χαμηλών τόνων, θα συνεχίσει ακάθεκτος μέχρι τις 25 Αυγούστου 2000, οπότε ο Δημιουργός καλεί τον δημιουργό των παπιών, εκεί ψηλά, στον φυσικό χώρο όλων των πετεινών του ουρανού… και τον φαντασιόπληκτων…